Meet Denise Campbell

Wie ben je?

Tijdens mijn studie Kunst- en Cultuurwetenschappen aan de Rijksuniversiteit Groningen lag de nadruk altijd erg op schilderkunst, plat werk. In de loop van mijn master kwam ik erachter dat ik eigenlijk een ‘spullen’-persoon ben en de toegepaste kunsten (kunstvoorwerpen met vaak een gebruiksfunctie) mij veel enthousiaster maakten. Aziatische keramiek is een onderwerp waarin je nooit uitgeleerd en uitgekeken raakt, het zijn voorwerpen die je wilt aanraken. Voor mij voelt het magisch om bijvoorbeeld een kom vast te houden die 100, 500 of zelfs meer dan 1000 jaar geleden door mensenhanden is gemaakt. Soms zijn de vinger- of nagelafdrukken van de pottenbakker nog te zien in de klei. Het verleden voelt op zo’n moment heel dichtbij.

Wat spreekt jou het meeste aan in het verhaal van Wu Zetian?

Ik waardeer haar ontzettende vasthoudendheid en vastberadenheid. De enige positie die ze voor zichzelf zag was de allerhoogste: de drakentroon. Een plek waar normaal gesproken alleen een man plaats kon nemen. En haar ambitie was niet uit de lucht gegrepen, ze wist dat ze het in zich had om te kunnen regeren en dat blijkt ook uit het feit dat ze decennialang het Chinese hof heeft bestierd. Ze moet een gigantisch charisma hebben gehad, onverzettelijke overtuigingskracht en enorme kennis van zaken om de gevestigde orde ervan te overtuigen dat zijzelf geschikter was om het land te regeren dan de wettelijke troonopvolgers, haar eigen zonen. Ze was onverbiddelijk.

Wat is jouw favoriete object of stuk uit de tentoonstelling, en waarom?

Vreselijke vraag, hoe kan ik nou één kiezen? Een van de mooiste voorwerpen uit de tentoonstelling vind ik het paard dat versierd is met een blauw glazuur. Dit beeld is gemaakt van een bepaald type keramiek dat sancai wordt genoemd. Er werden allerlei verschillende vormen van gemaakt, waarbij de ambachtslieden hun best deden om een zo realistisch mogelijk eindresultaat te bereiken. De kleur van dit paard is zo intens, zelfs nadat het honderden jaren in een tombe heeft gelegen. Het is bijna alsof het gisteren is gemaakt, dat is zo bijzonder aan keramiek. Een ander favoriet voorwerp is de polospeelster te paard. Het in Europa overheersende beeld is nog steeds dat van de afgesloten en verstopte vrouw in China, die aan huis gekluisterd is zoals dat in de latere Ming en Qing dynastieën veel meer het geval was. Tijdens de bruisende Tang-dynastie werd de open samenleving sterk beïnvloed door de gemeenschappen uit de westelijke grensgebieden. Hier speelden vrouwen een veel prominentere rol in het openbare leven en dit integreerde langzamerhand in de Chinese samenleving. Vrouwen waren actief, lieten van zich horen, joegen en speelden polo als de beste. Wu stimuleerde deze vrijheid.

Wat is jouw rol binnen de tentoonstelling?

Ik ben verantwoordelijk voor de inhoud van de tentoonstelling. Dus het idee erachter, de voorwerpen die er te zien zijn en de verhalen die daarbij worden verteld. Bij deze tentoonstelling hebben we nauw samengewerkt met Chinese collega’s en ook binnen ons eigen museum werk ik natuurlijk niet alleen. Het vergt een heleboel, heel bevlogen mensen om elke keer weer tot een spectaculair resultaat te komen. Ook geven we bij onze tentoonstellingen vaak een boek uit. Als conservator doe je het onderzoek voor de teksten die in dit boek te lezen zijn, vaak in samenwerking met andere experts.

Waar heb je het meest zin in?

Normaal gesproken werk je als conservator jaren aan een tentoonstelling en dan ineens is die daar. Ik vind het heerlijk om over zaal te lopen en stiekem mee te luisteren met de gesprekken die de voorwerpen, de verhalen en het tentoonstellingsontwerp bij de bezoekers oproepen. Het is heel leuk (en ook altijd heel spannend) om te zien hoe zo’n tentoonstelling nu echt overkomt, of wat je wilde zeggen aankomt en of anderen er net zo enthousiast van worden als dat je zelf bent.

Denise Campbell

Conservator Aziatische Keramiek

Wie ben je?

Wat spreekt jou het meeste aan in het verhaal van Wu Zetian?

Wat is jouw favoriete object of stuk uit de tentoonstelling, en waarom?

Wat is jouw rol binnen de tentoonstelling?

Waar heb je het meest zin in?