“Ik schrijf voor Keramiekmuseum Princessehof en het Fries Museum de teksten die mensen kunnen lezen als zij de tentoonstelling bezoeken. Daarnaast houd ik het overkoepelende verhaal achter tentoonstellingen in de gaten. Dat doe ik natuurlijk niet alleen, maar in overeenstemming met de conservator en andere betrokkenen. Voor de grote tentoonstelling over Korea is de conservator natuurlijk Eline van den Berg. We hebben een vaste rolverdeling waarbij de conservator verantwoordelijk is voor de inhoud en ik voor de vorm. We bouwen samen de tentoonstelling op door per zaal teksten te schrijven en soms willen we dan ook objecten apart uitlichten met een tekst.”
Klankbordgroep
“We willen mensen die een band hebben met Korea in de tentoonstelling verwelkomen. Daarom hebben we een klankbordgroep opgericht. Deze groep bestaat uit mensen die bijna allemaal in Korea zijn geboren en nu in Nederland wonen. Ze weten heel goed wat er speelt in de Koreaanse samenleving van nu. Ze kijken op een kritische manier naar de teksten en dat is een heel grote aanvulling geweest. Het introduceren van de klankbordgroep zorgde ervoor dat ik kritischer ging nadenken over hoe ik de doelgroep kan aanspreken. De klankbordgroep hield mij extra scherp tijdens het schrijven van de teksten. Die samenwerking is dus heel erg fijn geweest. We willen graag samen met leden van de klankbordgroep audioverhalen maken waarin zij hun verhaal vertellen bij voorwerpen die voor hen van persoonlijke betekenis zijn. Op die manier kunnen we de tentoonstelling heel authentiek maken. Maar het is ook belangrijk om alle Princessehof bezoekers betrokken te houden bij de tentoonstelling. Mijn motto bij het schrijven van teksten is ‘leave no one behind’. Je richt je altijd op de groep die naar verhouding het minst weet. Dus je moet alle achtergronden naar voren brengen voor een compleet verhaal met een kop en een staart.”
Jong en oud
“We hebben voor deze tentoonstelling een speciale laag gemaakt voor gezinnen. De bedoeling is dat kinderen met hun ouders/grootouders door de tentoonstelling lopen en op een gelijkwaardige manier dezelfde boodschap mee krijgen. Het is belangrijk dat ze daar dan met elkaar over kunnen praten. Voor ons is het essentieel dat zowel jong als oud een fijne tijd heeft in het museum.”
“De basis voor het verhaal over de tentoonstelling is dat Korea een verborgen schat is. Westerlingen weten eigenlijk nog weinig over de rijke cultuurgeschiedenis. We willen het verhaal over Korea vertellen door middel van keramiek. Dat is het grote idee en daar moet alles op inhaken. Keramiek is een heel dankbaar materiaal dat heel lang bewaard blijft. Daarom leent keramiek zich heel goed om de geschiedenis te illustreren. De vormgeving van de tentoonstelling wordt modern en strak, met Koreaanse elementen. Ik hoop dat de tentoonstelling een ontmoetingsplek gaat worden tussen mensen die in Korea hebben gewoond, alle bezoekers van het Princessehof en met de kunstwerken. Ik zou het heel leuk vinden als bezoekers bij het zien van deze tentoonstelling echt een beleving krijgen van Korea in al haar rijkdom.”
